Mien olde laand is een eigen tekst op een bestaande country and western melodie. Mijn opoe (ootie) van vader’s’ kant, was een eenvoudige Drentse vrouw die al in haar jeugd geleerd had dat er rangen en standen zijn.

Otie behoorde tot de stand van de veen- en landarbeiders. Met nauwelijks zes klassen lagere school moest zij zich in de maatschappij zien te redden. Dat zelfde gold ook voor mijn opa met wie zij een gezin stichtte. Een diep geloof in God verlichte voor opoe de confrontatie met stille armoede en  sociale discriminatie. Pas in de laatste jaren van hun leven mochten opoe en opa een graantje meepikken van de na-oorlogse welvaartsgolf.

‘t Is de Boer. De melodie van dit nummer is geschreven door Henk Bemboom, de in Drenthe geboren en getogen muzikale duizendpoot die ook verschillende liedjes van Ede Staal arrangeerde en muzikaal omlijstte.

Henk leverde mij er ook alvast de tekst voor het refein bij. Zelf schreef ik de coupletten, vanuit de gedachte dat de boeren in Drenthe eeuwenlang de belangrijkste dragers van onze regionale economie zijn geweest. Door mechanisatie en schaalvergroting kwamen velen van hen in de na-oorlogse jaren in de verdrukking. Dit lied is bewust bedoeld als een ode aan de Drentse boer.

Nog een liedje met een nostalgische ondertoon. Drenthe 1910. De muziek is van Leslie Laverman, de componist-producer uit Hoofddorp die onder meer enkele hits voor Oscar Harris schreef en produceerde.

Leslie gaf mij deze melodie en toen ik het nummer hoorde kwam er een herinnering in mij op die mij vrijwel meteen een tekst opleverde.

Tijdens een meerdaags Intercultureel muziekfestival dat in 1998 in Assen werd gehouden mocht ik een paar liedjes zingen met het Molukse-talige PPKM Cultureel Koor uit Assen.

Het koor zong enkele Molukse traditionals die verweven waren met lnkele Drentstalige liedjes van mijzelf. De Molukse musicus en koorleider Lody Saya had de arrangementen gemaakt.

Het optreden werd begeleid door een Molukse muziekgroep die onder meer inheemse Molukse trommels gebruikte. Het interculturele nummer werd ook opgenomen in de studio van Radio Drenthe en verscheen in 1998 op de verzamel-cd Vanneis die ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Rabobank werd uitgebracht.

Aoldert en Geesie. Opnieuw een nummer over het Drenthe van weleer. De melodie en het arrangement zijn van Henk Bemboom. Ik heb er een tekst op geschreven die recht uit mijn hart kwam. Het lied gaat over mijn overgroot-ouders van Vader’s kant. Godvrezende en keihard werkende veenarbeiders die de grote verveners van die dagen met hun bloed, zweet en tranen aan geld en hoog maatschappelijk aanzien hielpen terwijl zij zelf levenslang in diepe armoede moesten leven. Voor mij is dit geen nostalgie, maar nuchtere waarheid, die niet zomaar vergeten mag worden.

Licht en Gries is een poetisch nummer. De muziek is van de Groningse zanger-componist Chris Riddenberg. Hij componeerde de melodie op de tekst van een gedicht van de Drentse dichteres-schrijfster Janny Boerema. In 1987 mocht ik het liedje zingen in een tv-uitzending van de NCRV.

'Weegeliedtien' is een door Henk Bemboom op muziek gezet gedicht van de Drentse schilder-dichter Louis Albert Roessingh (1873-1951).

Het gedicht werd in 1948 gepubliceerd in de Drentstalige bundel 't Diggelhoes van Roessingh.

Dit nummer staat op mijn cd ‘Ab Drijver’.

In de beginjaren van Radio Drenthe vroeg programmamaker Albert Haar mij een tekst te schrijven op een bestaande country-melodie. Het onderwerp was; ‘regionale radio in het algemeen en Radio Drente in het bijzonder’.

Het medium 'radio' was in de jaren vijftig van de vorige eeuw zeer populair. Totdat de tv de leidende positie van de radio bijna volledig overnam.

Met de komst van Radio Drenthe (toen nog zonder tv-poot) werd de radio weer populair in Drenthe.

Dat feit wordt in dit nummer bezongen. Luuster naor de radio. Tekst: Ab Drijver. Muziek: Clark-Leadon. Productie; Henk Bemboom. Drenthe Disc AD29444/STEMRA.

Het nummer 'In 't duuster' is in 1988 geschreven en gecomponeerd door Frans Westenbrink uit De Kiel bij Schoonoord. Deze voormalige toonaangevende vakbondsbestuurder heeft in zijn vrije tijd vele liedjes, gedichten en verhalen geschreven in zijn moedertaal het Drents. Ook publiceerde hij boeken en ander werk in de Nederlandse taal. In 't duuster is een van de meesterwerkjes van Frans. In 1989 maakte studio-eigenaar, multi-instrumentalist en producer Henk Bemboom er een sfeervol arrangement bij. Ik mocht de tekst inzingen zodat het in 1990 op mijn cd Ab Drijver kon verschijnen.

Een liedje van de cd uit 1990. Ik schreef de tekst voor mijn toen bejaarde vader op een melodie van de Drentse componist-musicus Jaques Bolhuis. Het is dus een autobiografisch verhaaltje.

Wellicht is de situatie herkenbaar voor mensen die, als kind en als tiener, hun gevoelens willen/wilden delen met een vader of een moeder, maar die geen kans kregen op werkelijk intermenselijk contact.

In dit geval speelt de oud-Drentse regel, die zegt dat het uitspreken van gevoelens onnodig is en dat het delen van diepere gedachten en gevoelens een bedreiging voor de stabiliteit van de relatie zou kunnen vormen. een belangrijke rol.

‘Wat niet weet, dat niet deert’, ‘horen zien en zwijgen’ en ‘wat goed is dat moej maor mooi zo laoten’.  

‘De Helterbult’. Dat is de titel van een Drentstalig gedicht van de noordelijke onderwijzeres, schrijfster en dichteres Grietje Clewits. (September 1883-Januari 1962). De Groningse componist-zanger Chris Ridenberg schreef de muziek. Het nummer staat op mijn Drentstalige elpee ‘Zolang er leven is’ die in 1986 werd uitgebracht door platenproducent John Kruse van AVC in Schildwolde.

Grietje Clewits beschrijft in dit gedicht hoe een moeder haar bange kind in slaap probeert te sussen terwijl het stormt en er heksen dansen rondom De Helterbult, een heuvelachtig en ruig landschap achter hun eenvoudige huisje. Het kindje valt na een tijdje gerustgesteld in slaap maar de moeder is doodsbang voor de zang van de heksen die zij in het geluid van de storm meent te herkennen. Zij weet zeker dat zij voor de rest van haar leven blind zal zijn als de heksen haar een klap in haar gezicht zouden geven met hun 'tipdoeken'. Zij waagt het dan ook niet om naar buiten te gaan of om zelfs maar heel even uit het raam te kijken. Eeuwenoude magie uit een tijd waarin de dichteres zelf nog kind was en waarin vele eenvoudige mensen in haar omgeving nog geloofden aan heksen, spoken, dwaallichten, witte wieven en weerwolven.De elpee (uirgebracht en gedistribueerd door platenmaatschappij Dureco) bevat dertien unieke streektaalliedjes op gedichten en liedteksten van onder andere Marga Kool, Hans Heyting, Jannie Boerema, Chris Ridenberg, Roel Reijntjes, John Kruse, Luuk Oostra en Ab Drijver. De opnames voor de elpee werden gemaakt door Groningse en Drentse studiomuzikanten en  artiesten onder wie Adolf van Eerden (drums), Klaas Wolf (solo- en slaggitaar), Fenno de Boer (basgitaar), Kees Out (trompet), Chris Ridenberg (piano-accordeon-synthesizer) en Tity Veen (zang). De eindmix werd gemaakt door programmamaker Engbert Gruben van het toenmalige Radio Noord.